Epoksi Kaplama

Yunanca “Epi” (üzerinde) ile Oxy (keskin/asitli) öneklerinden türeyerek Epoxy, Türkçe söyleniş biçimiyle epoksi olarak telafuz edilmektedir. Bu kimyasal bileşiği ilk defa 1939 yıında Alman I.G.Farben Industrie tarafıdan bulunmuştur. Daha çok kalsiyumu yapıştırma gücü ile daha çok dişcilik ve tıp sektörüne yönelik kullanılmıştır. Zaman içerisinde mukavemetli olmasından ve yapışma özelliğinin çok güçlü olmasından dolayı inşaat sektörü için cam takviyeli plastik üretimine yönelik adapte olması sağlanmıştır. Bu bileşenler içerisine beton agregalarında olduğu gibi bazı viskozite ve yoğunluğu arttırıcı kompenetler eklenerek modifikasyonu sağlanmış, inşaat, tıp, ilaç, taşımacılık gibi hijyenik olması gereken yerlerde ve dekoratif görselliğe hitap eden zemin kaplamaları, yapıtırıcılar, boya ve kalıpçılık sanayine yönelik ürünler ortaya çıkmıştır.
Polimerlerin ısıl davranışlarına göre ayrıldığı iki grup vardır. Bunlardan biri Termoset diğeri termoplastiktir. Epoksi thermoset grubundan yapıştırıcı, dekoratif, hijyenik kimyasal bir reçinedir. Kimyasal bileşikler arasında asitli ortamlarda, suyun bulunduğu ortamlarda ve alkalilere direnci yüksektir ve direncini zaman içinde de korur.
Genel olarak iki kompenantlı olan epoksiler diğer termoset bileşenler gibi sıvı halden katı hale geçer ve ortam ısısına göre 10-15 gün içinde rijit (hiçbir etkiye maruz kalmayan, sürtünmesiz ortamlarda, kuvvet ya da moment etkisi altında şekil değiştirmeyen, formunu koruyan cisim) hale ulaşır.
Epoksi (endüstriyel zemin kaplamalari) bir boya olarak görülmemelidir. Epoksi mühendislik ve teknik donanim gerektiren sistematik bir işler dizisidir.